حق‌طلبی (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با حق‌طلبی معرفی می‌شوند. ۱ - فطرت حقطلبیحقجويى و حقيقت‌پذيرى، طبيعت و فطرت انسانى: ۱. «قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ ... قالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِ ...؛گفت: او مى‌فرمايد: گاوی باشد ... گفتند: الان حق مطلب را آوردى....» ۲. «قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِ ...؛گفتند: آيا مطلب حقّى براى ما آورده‌اى....» از اينكه مشرکان بت‌پرست، پذيرش «حق» را اصلى مفروض مى‌دانستند و ترديد آنان تنها در حقّانيّت دعوت ابراهیم علیه‌السلام بود، برداشت ياد شده به دست مى‌آيد. ۲ - زمینه حقطلبینرمى و سلامت دل، زمينه‌اى مناسب براى گرايش به حق و پذيرش آن: «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِيٍّ إِلَّا إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ ما يُلْقِي الشَّيْطانُ ... • لِيَجْعَلَ ما يُلْقِي الشَّيْطانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ ... وَ الْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ... • وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ...؛هيچ رسول و پيامبرى را پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه هرگاه آرزوى می‌کرد(پيشبرد اهداف الهىِ خود مى‌كرد)، شیطان وسوسه‌ها و القائاتى در آن مى‌افكند؛ امّا خداوند القائات شيطان را از ميان مى‌برد ... هدف اين بود كه خداوند القائات شيطان را آزمونى قرار دهد براى آنها كه ... و آنها كه سنگدلند ... و نيز هدف اين بود كه آگاهان بدانند اين حقّى است از سوى پروردگارت، و در نتيجه به آن ايمان بياورند، و دلهايشان در برابر آن خاضع گردد....» ۳ - عدم اجبار در حقطلبیمسئوليّت نداشتن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در پذيرش يا عدم پذيرش حق، از جانب مردم: ۱. «وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِيراً؛و ما آن (قرآن) را بحق نازل كرديم؛ و بحق نازل شد؛ و تو را، جز بشارت دهنده و بيم‌دهنده، نفرستاديم.» ۲. «وَ قُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ فَلْيَكْفُرْ ...؛بگو: حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است! هركس مى‌خواهد ایمان بياورد (و اين حقيقت را پذيرا شود)، و هر كس مى‌خواهد کافر گردد....» ۴ - نتیجه حقطلبیحقپذيرى، تنها رمز سعادت و رهايى انسان، از آتش جاويد دوزخ: «إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ • وَ نادَوْا يا مالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُمْ ماكِثُونَ • لَقَدْ جِئْناكُمْ بِالْحَقِّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ؛ولى مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مى‌مانند. آنها فرياد مى‌كشند: اى مالك دوزخ! اى كاش پروردگارت ما را بميراند (تا آسوده شويم)! مى‌گويد: شما در اين جا ماندگار هستيد. ما حق را براى شما آورديم؛ ولى بيشتر شما از حق ناخشنود بوديد.» ۵ - تسلیم در برابر حقلزوم تسليم بودن در برابر حق، پس از آمدن آن از طرف پروردگار: «... لَقَدْ جاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ المُمْتَرِينَ؛... به يقين، حق از طرف پروردگارت به تو رسيده است؛ بنابراين، هرگز از ترديدكنندگان مباش! (مسلّماً او ترديدى نداشت و اين درسى براى مردم بود!)» ۶ - عناوین مرتبطزمینههای حق‌طلبی (قرآن)، حق‌طلبان (قرآن). ۷ - پانویس۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن،،ج۱۰، ص۶۳۹، برگرفته از مقاله «حق‌طلبی». رده‌های این صفحه : حق | موضوعات قرآنی
|